Zapowiedzi gry szwedzkiego studia Dice i jej ogromna kampania reklamowa były bardzo obiecujące. Ponadto przeprowadzona otwarta beta dodatkowo rozbudziła apetyty fanów sieciowych strzelanin. Czy 31 października nastąpił kolejny przełom i czy Battlefield 4 ma szanse zostać strzelanką roku? Odpowiedź znajdziecie w poniższym tekście.
Kampania
Mamy rok 2020, w którym to świat balansuje na krawędzi chaosu. Jest to efekt narastającego przez ponad 6 lat konfliktu pomiędzy Federacją Rosyjską, a USA. Jakby tego było mało w Chinach Admirał Chang planuje obalić obecny rząd swojego kraju w wyniku czego uzyskałby pełne poparcie Rosjan. Sytuację dodatkowo komplikuje zamieszanie sił USA w zabójstwo Jin Jie - "przyszłego lidera i głosu pokoju" Chin. W odpowiedzi na zamach, Chang wykorzystał okazję do anulowania wyborów nowego lidera i wprowadza stan wojenny. Wywołało to protesty cywilów i masowe starcia z policją, w wyniku czego ulice Szanghaju zapłonęły żywym ogniem. Zarówno siły USA jak i Federacji Rosyjskiej rozmieściły swoje wojsko u wybrzeży Chin czekając w gotowości na kolejną wielką wojnę.
Jako sierżant Daniel Recker wraz z pozostałymi członkami oddziału Grabarzy otrzymujemy zadanie zatrzymania Changa i tym samym niedopuszczenia do wybuchu konfliktu na masową skalę. To tyle słowem fabularnego wstępu. A jak w akcji prezentuje się sama kampania? Odpowiedź nie jest jednoznaczna, bo w dużej mierze zależy czego od niej oczekujecie. Dla mnie tryb dla pojedynczego gracza w Battlefieldzie 4 miał być jedynie przypomnieniem sterowania, pokazem możliwości nowego silnika i rozgrzewką przed prawdziwą rozwałką w sieci. I w tej roli sprawdza się całkiem dobrze.
Zdemolowałem więc z moim oddziałem hotel i uciekałem przed czołgiem ulicami Szanghaju, niszczyłem nieprzyjacielskie łodzie na Morzu Południowochińskim, zrównałem z ziemią przy pomocy różnych pojazdów bazy przeciwnika w Singapurze po to by kilka chwil później zamarzać w Górach Kunlun. Kampania jest moim zdaniem ciekawsza i sprawia wrażenie mniej oskryptowanej niż w Battlefieldzie 3. Tam niezmiernie irytowały mnie miejsca w których bez przerwy pojawiali się wrodzy żołnierze dopóki nie przekroczyliśmy ustalonej przez grę linii. W Battlefieldzie 4 nie doskwierało mi to praktycznie wcale. Akcja dzieje się szybko, a miejscówki które przyjdzie nam odwiedzić są dość różnorodne. Nie zabawimy zresztą w żadnej z nich zbyt długo. Ucieszyła mnie poprawiona skuteczność naszych towarzyszy, którzy nareszcie lepiej reagują na rozkazy i likwidują wrogich żołnierzy. Należy jednak uważać co bierzemy na cel, bo nasz oddział choć skuteczny - nie grzeszy inteligencją i bez wahania rozpocznie ostrzał z broni maszynowej na przykład nieprzyjacielskiego
czołgu.
czołgu.
Fajnym pomysłem było dodanie skrzynek z zaopatrzeniem, bo dzięki temu nie musimy przywiązywać się na dłużej do dwóch konkretnych broni. Wystarczy zajrzeć do zaznaczonego na mapie schowka, aby uzyskać dostęp do całego, odblokowanego przez nas arsenału. Możemy go poszerzać poprzez podniesiony sprzęt nieprzyjaciół czy za kolejne postępy w grze. Każda misja zostanie ponadto nagrodzona nagrodzona brązowym, srebrnym lub złotym medalem. Autorzy umieścili w kampanii trzy możliwe zakończenia, które jednak sprowadzają się zaledwie do kilku linijek
dodatkowych dialogów. To niestety tylko ciekawostka.
dodatkowych dialogów. To niestety tylko ciekawostka.
Sieciowe pola bitwy
Tryb sieciowy to sama esencja Battlefielda 4 i nie ma się co dziwić, że twórcy położyli główny nacisk właśnie na ten aspekt gry. Wieloosobowe potyczki są niesamowicie grywalne i dostarczają konkretną dawkę adrenaliny. Co zmieniło się w stosunku do poprzednich odsłon serii?
Do naszej dyspozycji Dice oddało w dniu premiery 10 map i 7 różnych trybów rozgrywki. W zasadzie każdy znajdzie wśród nich coś dla siebie, niezależnie od stylu gry. Zmagania można toczyć w wielu malowniczych miejscówkach tj. fabryka 311, linia kolejowa Golmud, kurort Hajnan czy choćby dobrze znany z bety Szanghaj. System Levolution znalazł zastosowanie w większości z nich. Powoduje on, że prowadzona rozgrywka za sprawą konkretnych wydarzeń zmienia się praktycznie w locie. Przykładowo w strefie powodziowej całą mapę powoli pochłania woda, co wymusza zmianę dotychczasowej taktyki i zastosowanie wsparcia w postaci
motorówek, amfibii czy helikopterów. Z kolei gdy wysadzimy głowicę jądrową w Fabryce 311 odkryją się przed nami nowe przejścia i składy amunicji, które nie były dostępne wcześniej. Nawet jeśli po hucznych zapowiedziach Levolution spodziewaliśmy się znacznie więcej to i tak muszę przyznać, że takie właśnie smaczki wyjątkowo potęgują dynamikę rozgrywki.
motorówek, amfibii czy helikopterów. Z kolei gdy wysadzimy głowicę jądrową w Fabryce 311 odkryją się przed nami nowe przejścia i składy amunicji, które nie były dostępne wcześniej. Nawet jeśli po hucznych zapowiedziach Levolution spodziewaliśmy się znacznie więcej to i tak muszę przyznać, że takie właśnie smaczki wyjątkowo potęgują dynamikę rozgrywki.
Wśród trybów gry oprócz tak kultowych jak m.in. Podbój, Szturm czy Drużynowy Deathmatch znajdziemy także dwa zupełnie nowe - Unicestwienie i Neutralizacja. W pierwszym z nich na mapie pojawia się bomba o którą walczą dwa zespoły. Po przejęciu ładunku wystarczy go uzbroić w jednym z trzech wrogich punktów. Po zdetonowaniu bomba pojawia się w losowym miejscu. Drużyna, której uda się powtórzyć tę operację trzy razy wygrywa. Neutralizacja to natomiast najbardziej śmiertelny ze wszystkich trybów gry. Każdy z graczy ma tylko jedno życie, a śmierć oznacza nasz powrót na mapę dopiero w następnej rundzie. Zespoły mogą wygrać przez całkowite wyeliminowanie drużyny przeciwnika lub przez zniszczenie jednego z punktów wroga. Oba nowe tryby są bez wątpienia ciekawe i stanowią niezły przerywnik między kolejnymi partyjkami Podboju.
Rola dowódcy to coś za czym gracze tęsknili od dawna i Dice postanowiło w końcu wysłuchać ich próśb. Wcielając się w jego rolę nie bierzemy udziału w walce na polu bitwy, ale patrzymy na wszystko z góry. Możemy wyznaczać cele do ataku, a także wspierać na kilka sposobów naszych sojuszników. Jest tylko jedno ale... Jeśli chcemy naprawdę czerpać przyjemność z bycia dowódcą to powinniśmy wcześniej skompletować drużynę, która zechce nas słuchać. Biorąc udział w losowych rozgrywkach szanse na to są raczej nikłe, a nie sądzę że kręci Was bezsensowne klikanie na ikonki przez całą rundę.
Battlefield 4 stawia jeszcze bardziej na grę drużynową. Udane działanie w grupie nagradza cały skład dodatkowymi, pasywnymi bonusami takimi jak szybszy sprint czy większa ilość granatów. Na deser otrzymujemy dodatkowe możliwości personalizacji postaci w postaci unikalnego kamuflażu zarówno dla naszego żołnierza jak i dzierżonej przez nas broni. Co kilka poziomów otrzymujemy dostęp do paczek uzbrojenia, które obdarowują nas losowo nowymi giwerami, ulepszeniami przedmiotów czy nieśmiertelnikami.
Grafika i dźwięk
Battlefield 4 hula na podrasowanym silniku Frostbite 3 doskonale znanym z poprzednich odsłon serii. Jakość tekstur uległa co prawda tylko nieznacznej poprawie, natomiast znaczny nacisk został położony na poprawę detali. Wprost fenomenalnie wyglądają promienie słoneczne wpadające przez podziurawione sufity baraków i unoszący się w powietrzu pył. Natomiast eksplozje rozmaitych instalacji, sypiące się iskry i buchający ogień wyglądają jeszcze bardziej realistycznie niż dotychczas. Bardzo cieszy, że destrukcja otoczenia ponownie wraca na wysoki poziom będący przecież znakiem rozpoznawczym serii. Nawet jeśli napotykamy pewne ograniczenia to doskwierają one o wiele mniej niż w Battlefieldzie 3. Wiele budynków można zrównać z ziemią, a wystrzelone kule efektownie przeszywają napotkane na swej drodze przeszkody. Płynność gry na moim sprzęcie wahała się od 40-70 klatek ze szczegółami ustawionymi na ultra w rozdzielczości 1920x1080.
Muzyka pojawiająca się podczas kampanii jest nieinwazyjna i dobrze dobrana do sytuacji. Natomiast dźwięki i wybuchy to najwyższa liga do której Dice zdążyło już nas przyzwyczaić. Oczywiście o ile akurat je słychać, o czym szerzej za chwilę.
Trudno znaleźć pozytywy grania w polską wersję Battlefielda 4 (dubbing). Osoby podkładający głos pod żołnierzy zawodzą (nie wiem która to liga aktorska), a najgorsza z nich jest niestety Joanna Jabłczyńska. I nie chodzi tu o moje osobiste nastawienie do tej osoby. Jej głos jest idealny dla kreskówkowych czy bajkowych postaci, natomiast na polu bitwy brzmi delikatnie mówiąc niepoważnie. Nie rozumiem dlaczego Electronic Arts zmusiło nas do słuchania tych wypocin blokując możliwość włączenia oryginalnego, angielskiego dubbingu.
Problemy techniczne
Nie myślałem, że w recenzji jakiegokolwiek tytułu tej klasy będę musiał poświęcić problemom technicznym osobny rozdział. Szkoda, że tym razem padło na serię którą darzyłem i nadal darzę ogromną sympatią.
W trybie dla pojedynczego gracza zaskoczyły mnie dwie sytuacje. Pierwsza miała miejsce w misji gdzie trzeba było zlikwidować chiński czołg patrolujący teren. Podłożyłem więc kilka min m15 i ukryłem się w zaroślach czekając na festiwal fajerwerków. Jakież było moje zdziwienie kiedy pojazd przejechał po nich jak po asfalcie. Trudno, pomyślałem - może nie rozmieściłem ich dokładnie na trasie przejazdu? Kolejny raz podłożyłem ich może z dwadzieścia i dalej nic - czołg jeździ sobie po nich, robi kolejne kółko i ma mnie w głębokim poważaniu. W wysadzeniu pojazdu pomogły dopiero ładunki C4. Kolejny odcinek bugów to misja z wysadzaniem tamy. Moi żołnierze przebiegali po kładce która była niszczona przez wroga, a następnie zachęcali mnie do działań okrzykiem: "k**** wysadzaj!". Biegałem dookoła jak bezgłowy kurczak, rzucałem ładunkami, zabijałem wrogich żołnierzy, skakałem w przepaść... No jak mam to "k**** wysadzić" jak się nie da? Po pół godzinie zabawy i którymś z kolei restartem gra pozwoliła mi przebiec przez kładkę przed moimi podwładnymi i okazało się że o to właśnie chodziło.
Rozgrywki sieciowe trapią natomiast problemy z notorycznie zanikającym dźwiękiem, przez co słyszymy przykładowo jedynie odgłosy jednostek latających i strzały. Zdarza się to losowo, zarówno na początku jak i w trakcie rozgrywki - niestety póki co nie ma na to lekarstwa. Było mi dane też nieszczęśliwie doświadczyć błędów w grafice, prześwitujących tekstur czy zniszczonych pojazdów wiszących w powietrzu. Ponadto niektóre bronie nie działają tak jak powinny. Aktywowane paczki uzbrojenia, na które miałem kod w wersji Deluxe otrzymałem z kilkudniowym opóźnieniem. Te wszystkie "drobnostki" da się jednak przeboleć, jest jednak coś czego nie mogę dla Electronic Arts wybaczyć. Najbardziej wkurzające jest wysypywanie się gry, która w pierwszych dniach po premierze była praktycznie niegrywalna. Zaczęło się od trzech crash'y podczas krótkiej przecież kampanii. Natomiast w trakcie gry po sieci oglądałem swój pulpit praktycznie co drugi mecz. Sytuacja ta utrzymywała się przez kilka dni a Electronic Arts nie potrafiło zapanować nad tym co działo się z serwerami. A myślałem, że beta była właśnie po to aby właśnie takich błędów uniknąć. Obecnie sytuacja się znacznie poprawiła, ale nie po to kupuję produkt w dniu premiery aby odłożyć grę na półkę i czekać aż producent łaskawie ją załata.
Nie wiem co kierowało Electronic Arts, aby wypuszczać tak dziurawy produkt jakim jest Battlefield 4. Chęć zysku ponad wszystko? Wydanie gry przed Call of Duty: Ghosts i tym samym szansa na nawiązanie sprzedażowej walki z konkurencją? Po co czekać i dać w spokoju dopracować grę dla twórców skoro gracze i tak dadzą zarobić? Kasa w kieszeni, a nabici w butelkę kupujący niech czekają na zbawienne aktualizacje. Wydawcom po prostu poprzewracało się w głowach od dobrodziejstw jakie niesie internet.
A miało być tak pięknie...
Z ciężkim sercem wystawiam Battlefieldowi 4 taką, a nie inną ocenę. Wiem, że gra po wielu łatkach będzie w pełni grywalna. Nie warto jej kupować tylko dla samej kampanii, gdyż ta trwa zaledwie 4-5 godzin i jest jedynie rozgrzewką przed sieciowym trybem gry. Tutaj dopiero widać jaki ogrom pracy wykonali twórcy. Co z tego skoro wszystkie zalety przysłaniają bugi, błędy techniczne i wysypywanie się gry do pulpitu. Ciężko czerpać radość z tytułu, którego wersja na platformę PC miała być najbardziej reprezentatywną, a jej optymalizacja podczas testowania wprost wołała o pomstę do nieba. Liczy się stan produktu jaki dostajemy maksymalnie kilka dni po premierze, bo nie ma co ukrywać - wtedy firma zarabia na nim najwięcej. A gracze, którzy kupili grę za ciężko zarobione pieniądze nie mogą być traktowani jak betatesterzy. Szkoda, że Electronic Arts tego nie pojmuje.
OCENA
6/10
Zalety:
- intensywna, mniej oskryptowana kampania
- ogromny wybór map i trybów rozgrywki sieciowej
- znakomita grafika i oszałamiające detale
- mnóstwo broni i dodatków do odblokowania
- system Levolution i możliwość wcielenia się w dowódcę
- większy nacisk na rozgrywkę drużynową
Wady:
- mało znacząca fabuła
- koszmarny polski dubbing
- bugi
- poważne problemy ze stabilnością
- gra w takiej formie nie powinna wyjść z fazy bety
Grałem na:
Intel Core i7 3770K 3,5GHz @ 4,2GHz
Asus GeForce GTX 670 2048MB DDR5/256bit
Corsair Vengeance 2x4GB DIMM 1600MHz DDR3
Posty
2 komentarzy: